Vorige zondag ontspon zich binnen de #koerier-gemeenschap op Twitter een gesprek/discussie/debat over kwaaltjes allerhande van de verschillende modellen bestelwagens waarmee onze soort de wegen van Europa doorkruist en - gezien het geTweet aan het stuur - onveilig maakt.
Zowat alle moderne technieken en snufjes passeerden de revue: ESP, EPS, ABS, ACC, roetfilter, airbag, centrale vergrendeling, turbo, injectie, xenon, DSG, DAC, DPC, DOHC,... Met als grote kop van jut de "safety mode" die dictatoriaal in werking treedt wanneer er maar ergens een stofje in de weg of een sensor los zit: weg met de pk's en aan een slakkengang verder cruisen terwijl nadien blijkt dat er eigenlijk niets aan de hand was.
Terwijl ik dat geanimeerde heen en weer geTwitter zo een beetje aan het volgen was op de terugweg van nog maar eens een ritje Hilversum, passeerde ik tientallen, nee, letterlijk honderden oude Volkswagen Kevers en Transporterbusjes op weg naar de Aircooled meeting in Ninove. Een indrukwekkende kolonne oldtimers die ondanks hun respectabele leeftijd nog gewoon blijven rijden.
Ik wil niet weemoedig doen, maar in de tijd van toen kon je als chauffeur nog zelf iets betekenen met een minimum aan mechanische wijsheid, een hamer, een schroevendraaier en een set ringsleutels in de buurt.
Wanneer je bij een moderne wagen je kop onder de motorkap steekt, kan je amper zien waar je olie of koelvloeistof moet bijvullen. De rest van de motor wordt afgedekt door een vlakke plaat waar ze in een teppanyaki-restaurant jaloers op worden.
Je moet dus naar de garage. Waar de vierwieler aan de computer gaat om een diagnose te stellen. En dan wachten op een wisselstukje dat van de andere kant van Europa moet komen.
Het lijkt wel een contradictie, maar door de vooruitgang is er meer stilstand dan vroeger. En wie op dit moment weer maar eens in de file staat, zal dat zeker niet tegenspreken...