Ik heb me meermaals voor het hoofd geslagen:hoe is het hemelsnaam mogelijk dat ik dit stadje niet eerder had ontdekt?! Al 18 jaar reden we hier meermaals per jaar voorbij en nooit hebben we van het bestaan van Hondarribia geweten, tot ik via TripaAdvisor en Booking.com op zoek ging naar hotels en restaurants op ‘etappe-afstand’ langs onze reisweg.
Het enige excuus voor mijn onwetendheid ligt in het feit dat het op klassieke landkaarten aan de Frans-Spaanse grens drummen is voor een plaatsje tussen grotere steden als Biarritz, Hendaye, Irun, Donostia/San Sebastian. Zelfs op online kaarten moet je al goed inzoomen eer Hondarribia in zicht komt.
Hondarribia is een stadje met drie gezichten: er is een antiek vestinggedeelte, een iets jonger stadscentrum en een maritiem gebied. De hoger gelegen oudste omwalde stadskern is verkeersvrij en in die zin leuk om oude hoekjes en kantjes al wandelend te verkennen. Het recentere centrum is een mooie mix van oud en nieuw, met moderne winkels naast traditionele horecazaken. Langs de waterkant gebeurt… wat aan elke toeristische waterkant te beleven valt: strand, vissershaven, marina, wandeldijk, bars en restaurants…
Er zijn in Hondarribia tientallen restaurants in alle mogelijke categorieën. Maar er is in de hele regio zoveel competitie wanneer het op gastronomie aankomt, dat je volgens mij al echt veel pech moet hebben om niet lekker te eten. Binnen het kleine stadsoppervlak, vooral in de benedenstad, vind je een frustrerend ruime waaier aan eetgelegenheden.
Wij logeerden de eerste keer in Hotel Rio Bidasoa . Prima hotel met gratis privé parking, gratis wifi tot in de kamers. Anti-allergeen beddengoed, stevige bedden, OK badkamer. Wat ons betreft een aanrader.
In de kelder van het hotel bevindt zich restaurant Sugarri . Absoluut OK. Heel moderne gesofistikeerde keuken aan on-Belgisch democratische prijzen. Top.
Ook Hotel Jaizkebel passeerde ondertussen een paar keer de revue. Andere stijl qua hotel, misschien iets meer business-like minder karakteristiek, maar qua serviceniveau minstens op hetzelfde niveau. En voor wie het uitmaakt – zoals wijzelf – prima gratis wifi in heel het hotel, ook in de hoeken van de (bad)kamers. Ook hun restaurant is helemaal OK. Het ontbijt bestaat uit een buffet met ruime keuze.
Omdat het ontbijt is Spaanse hotels vaak niet echt veel voorstelt, maar evenzeer omdat we heel benieuwd waren naar het indrukwekkende aanbod aan pintxos (de Baskische naam voor tapas) in de stad, lieten we het ontbijt aan ons voorbij gaan en opteerden we voor een tapasbrunch in Yola Berri langs San Pedro, één van de parallel lopende centrumstraten waar het stikt van de bars en restaurants. Leuk ouderwets interieur met een indrukwekkend aanbod aan pintxos uitnodigend geëtaleerd op de toog. Bord vragen, hapjes uitkiezen, even laten zien aan barman of –vrouw, plaatsnemen op een houten bank aan één van de tafels… en ‘gang geven’.
Deze zaak geldt niet eens als één van de betere, alleen zijn er een aantal niet voor de middag open. Ons zien ze hier dus zeker terug… en dat zou al heel binnenkort kunnen zijn.
We kwamen ondertussen terug… en zagen dat je al heel erg deaf, dumb and blind moet zijn om hier niet aan eten te geraken.
Dit leuke plekje ligt net over de Frans-Spaanse grens: aan de overkant van de riviermonding ligt het Franse Hendaye. Dat is op 1100 kilometer van Brussel. Mooie afstand voor een dagreis. Al blijft het nadien natuurlijk nog minstens even ver rijden tot de Algarve natuurlijk. Op de heenreis dus misschien eerder iets voor wie er drie dagen of langer wil over doen. Wij zien het eerder als een laatste halteplaats voor de laatste tien rij-uren tot thuis.
Hondarribia heeft op zeer korte tijd ons hartje veroverd en is ondertussen een vaste halteplaats.
Bij onze meest recente passages in Hondarribia viel onze hotelkeuze steeds op Hotel Jauregui, pal in het centrum van de benedenstad, langs de hoofdstraat, aan de achterzijde palend aan het centrale plein. Die centrale ligging is het zwaarste argument voor onze keuze. De ligging zorgt meteen ook voor twee kleine nadeeltjes: er is geen privé-parkeergelegenheid en in de zomer kan het er aan de achterzijde nogal laat lawaaierig zijn door de sfeer op het centrale plein. Maar de ramen isoleren goed en er is airco op de kamers. Die kamers zijn overigens heel okee: niet groot, maar recent heringericht, mooi, strak, modern, praktisch. Badkamers met ruime inloopdouche met regendouche-optie. Gratis wifi, ook op de kamers, al moet je wel voor elk toestel een aparte log-in vragen bij de receptie. Bij de receptie kan je ook in het Frans of Engels terecht, een beetje afhankelijk van wie van dienst is. Overigens is die receptie 24/7 bemand, wat handig kan zijn voor wie al voor dag en dauw zijn reis wil verder zetten.
Onder Hotel Jauregui zit Bar/restaurant Enbata. Hier kan je zowel voor pintxos als voor gewone restauratie terecht. Let wel: pintxos eet je aan de bar, de tafels zijn voorbehouden voor wie uitgebreider wil eten. Het aanbod aan pintxos is heel ruim. Kijk zeker ook op de krijtborden, want niet alle opties liggen uitgestald.
Binnen tweehonderd meter van je bed vind je overigens nog tientallen eetgelegenheden in alle stijlen en klassen. Word je na een lange dagreis graag aan tafel bediend, dan heb je keuze uit restaurants voor elk budget: aanschuiven aan lange tafels voor een eenvoudige dagschotel, of toch liever in stijl en iets meer gesofistikeerd… Hondarribia ligt gekneld tussen zee en bergen. Dat leidt tot een moeilijke keuze in het ruime aanbod van zowel ‘surf’ als ‘turf’ opties.
Diezelfde keuzemoeilijkheid of –mogelijkheid vind je in de massa aan pintxosbars: vis en vlees broederlijk liefdevol naast elkaar op de toog. Opties bij de vleet. Beperk je je tot een paar tapa’s of ga je de rij af? Leg je je toe op één zaak, of wandel je na een hapje door naar de buren om daar iets anders te proberen. Niemand die je raar zal bekijken wanneer je na één proevertje naar een volgende halte trekt. Integendeel: dat is hier gewoon aan de orde van de dag. Eén en ander leidt tot een heel gemengd publiek: backpackers naast deftige lokale senioren, gezinnen met kinderen naast werklieden…
Reacties